VINTAGE
VINTAGE
Ik mis mijn dommigheid, mijn
onfeilbaarheid, mijn stelligheid, mijn absolutisme, mijn huiver voor rust en
veiligheid. Ik ben nog niet klaar om oud te worden.
Onder hedendaagse jongeren
wordt vaak op de grond gespuwd, zoals onze grootouders deden. Wijzelf hadden
geen speeksel te veel. Wij waren de kinderen van een rantsoengeneratie.
Doodgaan is erger dan
dood-zijn, natuurlijk. Het woord dood ziet er ook vreselijk hologig uit. Het
verticale van verrijzen staat haaks op het horizontale van sterven.
Gezond leven om oud te kunnen
worden. En dan, in afwezigheid van vele vrienden die je al voorgingen, alleen
nog omringd door likkebaardende erfgenamen, aan dat glas cava nippen op je
honderdjarigheid.
Rimpelrock – stoelgeld niet
vergeten en vooraf zeker plassen.
Een goed geheugen kan alleen
geapprecieerd worden door een ander goed geheugen, want anders verdenkt men je
van leugens. Overigens rijmt geheugen met leugen. It takes one to know one. De
rest is kalk en ruis.
Karakterkoppen van zekere
leeftijd zorgen in reclames voor enig begrip in verband met licht urineverlies
en donkere zure streekbieren. De mode wil dat het weer lente wordt.
De omschrijving ‘krasse knar’
vertoont te veel gelijkenissen met kraken, krassen, kniezen en kneuzen. Zelfs
met kar: je hoort een en ander rammelen en sputteren.
Ze hebben me er nooit van
verwittigd dat mijn toekomst de oudheid zal zijn. Wie strijkt die plooien glad?
‘De tijden veranderen,’ zeggen
zij die ouder worden. Altijd de schuld bij een ander leggen. Nee: zij zijn het
die verouderen.
Oud maar niet out.
Een speciaal geval van outing.
JORIS DENOO