PAPA LANGKOUS

PAPA LANGKOUS                                                                           Joris Denoo

'Wat zal ik doen vandaag?’ ‘Wat zal ik doen vandaag?’

Met mijn kleinkinderen Wilma en Leo keek ik vaak naar de animatiefilmpjes met Pipi Langkous. Die beginnen met het hierboven geciteerde liedje. Ik word er nog altijd onmiddellijk vrolijk van, ook al breekt stilaan maar veel te vlug een pubertijd aan voor twee hierboven genoemden. De roodharige besproete ongelijkkousige beresterke Pipi is een olijk en vrij wicht dat elke ochtend een hele lange leuke dag voor zich heeft, vol met avonturen. Zo voel ik me soms ook, met dat verschil dat ik inmiddels witte haren tors, meestal blootsvoets loop, elke dag wat moet oefenen om fit te blijven en geen paard heb dat ik met één hand op kan tillen. Toen ik het enkele jaren geleden niet laten kon af en toe een ervaringsdeskundige te vertellen dat ik de officiële arbeidsmarkt zou verlaten, en ‘genieten’ van wat maandelijks losgeld om thuis te blijven, kreeg ik gewoonlijk de volgende reacties: ‘Je zal niet weten wat eerst doen’, of: ‘Het gevoel van niet-meer-moeten is ongeëvenaard’. Zo voelde ik het toen ook aan, al bevond ik me nog in de uitwuiffase op mijn hogeschool: examens, diploma-uitreikingen, een slotfeestje, herexamens, weet je wel. Pipi zou er om schaterlachen.

Papa Langkous herrijst heden ten dage des morgens uit zijn bedstee (op een zelfbepaald tijdstip - verrassend vroeg voor een OJJO, een Oude Jongere ofte Jonge Oudere) en slaakt een zucht van opluchting. Wat zal hij eens doen vandaag? Geen verplichte vergaderingen bijwonen. Geen papiermolen draaiende houden. Geen roosters invullen. Geen schema’s opvolgen. Geen mails omgaand beantwoorden. Hij zal avonturen beleven. De klok rond. Geen hoofddrol, betwetende betuttelaar, doorlichter uit de derde klasse, directeur van de lege dozen of omhooggevallen pipo zal daarbij een rol spelen. Papa Langkous zal verder boeken schrijven en lezen, een film maken en films kijken, schaken en zo min mogelijk zijn gezondheid schaden. Ongelijksokkig of onsokkig galopperend op een inktzwarte vouwfiets die hij met één hand kan dragen, zal hij weidse zeesteden en zijn eigen provinciestad met de Leiebruggen verkennen. Ook de buitenlanden blijven niet gespaard. Zal hij zich verder wat aanvankelijk Hongaars eigen maken? Deens leren bekken via de tv-serie Borgen? Of Esperanto wederom opnemen? Omdat sporten gezond is, vooruit dan maar: laten we maar weer gaan schaken. Supporteren voor snookergenie 'The Rocket' Ronnie O'Sullivan. Met een bodempje whisky erbij. Nee: vier decennia onderwijs hebben me niet van de wijs gebracht.